„Interesujące jest, że kolor w dziełach Panasiuk nakładany jest w sposób, który tylko z pozoru wydaje się płaszczyznowy. Rzeczywista struktura pracy zawiera bogactwo prześwitów, co jest efektem wielowarstwowości kompozycji. Artystka nie stroniła od używania starych płócien, które przez dekady służyły jako podłoże dla rozwijanych kompozycji, jednak najbardziej polubiła papier jako podłoże dla swoich pejzaży: Gwasz nie jest szkicem do obrazu, wręcz odwrotnie, inspiracją do gwaszu jest olej – mówi o swoich pracach”.
Aleksander Wawrzyniak
[za: Horyzon. Teresa Panasiuk. Stefan Gierowski, tekst Aleksander Wawrzyniak, Warszawa, 2024, s. 12]
