Bożenna Biskupska to twórczyni wyrażająca się w wielu formach wypowiedzi artystycznych jakimi są malarstwo, rzeźba, instalacja i video. Różnorodność metod może wynikać z dualizmu jej zainteresowań jakimi są malarstwo i rzeźba – każda z nich rozwijana jest oddzielnie. W wyniku rozważań na temat przestrzeni, jej ograniczania, akcentowania czy otwierania w 1991 roku powstają pierwsze rzeźby i obrazy z cyklu Klatka. W rzeźbie jest to forma ażurowej, wiotkiej konstrukcji o wymiarach 300 x 100 x 100 cm, delikatnie rozwibrowanej dzięki zastosowaniu cienkiej, stalowej siatki, w której artystka umieściła rzeźbę. Równocześnie klatka ta została wykorzystana przez Bożennę Biskupską do jej performansu przygotowanego w jej pracowni, dla krytyków i artystów z międzynarodowej grupy Richarda Demarco. Oba wydarzenia pozwoliły na połączenie rozważań na temat czasu, które podejmowane były w rzeźbach z cyklu Misterium czasu oraz Non omnis moriar, w nowym kontekście trwania w wytyczonej przestrzeni. W płótnach z cyklu „Klatka”, początkowo figuratywnych a następnie wytyczanych za pomocą barwnych prostokątów, Bożenna Biskupska sukcesywnie upraszcza płaszczyznę obrazu równocześnie zawężając gamę barwną oraz stosując olej lniany, który wraz z upływem czasu zmienia natężenie z prawie niewidocznego w złocisty.
W 1995 roku powstał zapis najprostszej ingerencji farbą lub olejem lnianym na papierze, później na płótnie. Artystka podjęła temat samoistnej destrukcji, która towarzyszy procesowi powstawania. Upływ czasu przekształca zarys linii: użyty olej lniany bądź olej z farby wsiąka w materiał rozlewając się i żółknąc. Pewnym nawiązaniem do tego cyklu może być również performance Wytyczanie obrazu zrealizowany w 1999 roku, kiedy to artystka olejem lnianym kreśliła pionowe linie na powierzchni płótna, które wraz z upływem czasu żółkną i zmieniają swoją formę rozlewając się na powierzchni.
