Serigrafia Leona Tarasewicza pochodzi z przełomu 1990 i 1991 roku, kiedy to artysta na zaproszenie Paola Cardazza brał udział w warsztatach artystycznych w Wenecji. Między innymi wtedy powstał cykl serigrafii, które były prezentowane na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Lubljanie. Warto zaznaczyć, że motyw owalnych, koncentrycznych pasów sugerujących na przykład zaorane pole, został wykorzystany przez malarza również w monumentalnych płótnach. Jedno z nich, pochodzące z 1990 roku, było prezentowane podczas wystawy Leona Tarasewicza w berlińskiej Galerii Fahnemann, drugie znajduje się w zbiorach Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, kolejne, pochodzące z 1993 roku, w kolekcji warszawskiej Zachęty (nr inw. M-698).
