Wlastmil Hofman odbył studia artystyczne w Krakowie w latach 1895-1899. Malarz rozpoczął naukę w momencie, gdy wszechnicę prowadził Jan Matejko (do 1900 roku), a w 1896 roku do wykładowców dołączył Jacek Malczewski. Artysta miał zatem niezwykłą okazję obserwować pracę dwóch mistrzów malarstwa polskiego. Prezentowany tryptyk „Trzy głowy – Trzy generacje” jest jednocześnie hołdem dla autorytetów Wlastimila Hofmana, ale również w symboliczny sposób ukazuje ciągłość tradycji w sztuce artysty. Zamiłowanie Wlastimila Hofmana do historycznego malarstwa można powiązać z jego pochodzeniem. Malarz urodził się w Pradze, w wieku ośmiu lat rodzina przeprowadziła się do Krakowa, a sam artysta wielokrotnie podkreślał, że czuje się i jest Polakiem. Natomiast symbolistyczne tendencje, szczególnie w przedwojennych pracach Wlastimila Hofmana, nawiązujące do dzieł Jacka Malczewskiego są widoczne w momencie zestawienia podejmowanych przez obu malarzy motywów, jak inspiracje utworami Juliusza Słowackiego (na przykład wątek Anhellego i Elenaii), opiekuńczych aniołów, powroty zesłańców – wędrowców, faunów i satyrów czy małych modeli – dzieci.
Niesprzedane