Prezentowany pejzaż powstał zapewne w czasie, kiedy Henryk Gotlib przebywał we Francji. Pobyt ten przypada na lata 1923-1938. W odróżnieniu od zasad, których pierwszym orędownikiem był Jan Stanisławski – czyli malowania w plenerze, Henryk Gotlib tworzył w pracowni w atmosferze ciszy i skupienia. Pejzaż był tematem, w którym artysta nie szukał odzwierciedlenia natury czy też praw jakie w niej działają, lecz stanowił pretekst do zgłębienia postawy francuskich kolorystów, gdzie barwa miała być nośnikiem emocji.
W latach 1908-1910 Henryk Gotlib studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych m.in. w pracowni Wojciecha Weissa. Był również związany z grupą malarzy formistów, do których przedstawicieli należy zaliczyć m.in. Tytusa Czyżewskiego czy Leona Chwistka. Artyści ci głosili prymat treści, a przede wszystkim formy w sztuce, w opozycji do realizmu czy mimetycznego naśladownictwa natury w sztuce. Wśród przebywających za granicą kolegów zyskali takich sprzymierzeńców jak Louis Marcoussis czy Gustaw Gwozdecki. U progu II Wojny Światowej wyjechał do Anglii, gdzie osiadł na stałe i był aktywnym uczestnikiem życia artystycznego. W tym samym czasie na Wyspy emigrowali również Marek Żuławski, Stefan i Franciszka Themersonowie, Feliks Topolski. W trakcie konfliktu militarnego do środowiska polskich artystów w Anglii dołączył również Piotr Potworowski.
Niesprzedane
