Władysław Hasior, przy wykorzystaniu przedmiotów codziennego użytku, uszkodzonych lalek, szklanych naczyń, konarów drzew, skrawków tkanin, drutów i wielu innych elementów komponował assemblage, dzięki czemu jego działalność artystyczna była nie tylko prowokacją twórczą, ale również intelektualną. Artysta uważał, że wykorzystywane przez niego elementy mają możliwość sugerowania konkretnych treści, równocześnie kreował osobiste misterium przedmiotów. W części z nich, jak na przykład chleb, mydło, świeca można również doszukać się znaczeń symbolicznych, filozoficznych a nawet religijno-duchowych. W 2014 roku w krakowskim MOCAK-u odbyła się wystawa dzieł rzeźbiarza, w katalogu do niej można odszukać nawet osobisty słownik symboli wizualnych z przypisanymi doń znaczeniami. Anioł jest tam wymieniany jako symbol dobrotliwej, chrześcijańskiej obojętności. Postać ta pojawia się w twórczości Władysława Hasiora od lat 60. XX wieku, Andrzej Banach wiąże ją z przeżyciami wojennymi artysty. Faktem jest jednak, że w dokumentacji, slajdach, fotografiach, wycinkach prasowych, zgromadzonych przez twórcę figura skrzydlatej postaci czy anioła zajmuje znaczące miejsce. Obecnie własnymi galeriami dzieł Władysława Hasiora może poszczycić się Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem oraz Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim.
