Linia to integralna część twórczości Jana Dobkowskiego. Początkowo stanowiła kontur wypełniany czystymi, intensywnymi barwami, by z czasem przybrać formę zwielokrotnionych kresek, z których malarz buduje kompozycję. Jan Dobkowski pracuje tworząc cykle płócien. Wcześniejsze z nich, kreowane podobną metodą, to m.in. „Karnawał w Rio”, „Treny”, „Oceany”, „Titanic”. Podczas wystawy w warszawskiej galerii aTak zostały zaprezentowane dwa cykle prac malarza: „Osobliwe zdarzenia” oraz właśnie „Nie- -bo”, gdzie jej autorzy wskazują na dokonywanie przez Jana Dobkowskiego zapisu nawiązującego do codziennych notatek w dzienniku, tym razem w formie malarskiej. Zapis ten dotyczy zmiany światła, co zostało podkreślone w złocistej, mieniącej się materii obrazu, ale też otaczającego świata, szukania sposobu na podtrzymanie relacji z nim i odkrywania go na nowo. Równocześnie tytuł wystawy „Niebo nade mną” przywodzi na myśl zdanie filozofa Immanuela Kanta: Są dwie rzeczy, które napełniają duszę podziwem i czcią, niebo gwiaździste nade mną, prawo moralne we mnie. W tym kontekście obrazy Jana Dobkowskiego z cyklu „Nie-bo”, nabierają również transcendentalnego wydźwięku.
