Modernistyczne inspiracje w twórczości Marcina Chomickiego, artysty uprawiającego malarstwo, rzeźbę, instalację oraz sztukę 3D, ujęte zostały w elementy – moduły dające możliwość zestawiania ich ze sobą. Bryły rzeźb pozwalają na ich rozbudowę o kolejne części, dzięki czemu twórca buduje z nich architektoniczne obiekty równocześnie podkreślając ich i samej architektury funkcjonalność. Eksponowanie elementu transformacji kieruje skojarzenia w stronę urbanistycznych zagadnień. Marcin Chomicki poszukuje inspiracji nie tylko w użytkowej bryle czy tkance miejskiej, ale również wśród przedmiotów codziennego użytku, szczególnie tych pochodzących z czasów PRL-u. Prezentowane obrazy o jednakowej wielkości, powielają kształt często jednobarwnych płytek powszechnie stosowanych w łazienkach, kuchniach, miejscach użyteczności publicznej właśnie z lat 70. i 80. XX wieku. Podobnie jak na wskroś utylitarne płytki, czy autorskie rzeźby, Chomicki zestawia swoje obrazy w zbiory aranżując w ten sposób przestrzeń równocześnie nadając płótnom barwę w zgeometryzowanej formie. Barwa towarzyszy artyście również w akcjach kreowanych w przestrzeni publicznej. Marcin Chomicki, we współpracy z Justyną Wencel, jest autorem serii interwencji polegających na eksponowaniu anonimowych, miejskich obszarów. Są to na przykład projekt 0,5 km koloru, który został zrealizowany na kładce pieszej łączącej CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie z Jazdowem, czy Labiryntu zrealizowanego w południowej części Wrocławia.
