Sztuka bezprzedmiotowa, jak sam nazywał swoją twórczość́ Stefan Gierowski, w jego interpretacji oparta jest o działanie koloru, który ma bezpośrednio wpływać na odbiorcę. Od lat 50. XX wieku artysta tworzy serię numerowanych obrazów wykonanych na płótnie. Pierwszy z nich powstał w 1957 roku. Oddzielnym, równie istotnym dla Stefana Gierowskiego zjawiskiem są prace wykonane na papierze, akwarele. Malarz nie traktuje ich jako szkiców do obrazów olejnych. Stanowią one oddzielne byty w jego poszukiwaniach twórczych. Skąd ten „sentyment” do farb wodnych? Ze względu na przezierność́, świetlistość́, możliwość́ uzyskania doskonalszej gradacji tonów barwnych, tak istotnej w sztuce opartej w swych założeniach na oddziaływaniu kolorem. Nie można im również̇ odmówić́ większej spontaniczności i radości tworzenia w porównaniu do skrupulatnie opracowywanych płócien.
